μιαθάλασσαόνειρα

Σ΄αυτή τη πόλη, που μ΄αγάπησε γενναιόδωρα.
Στις άκρες της βρέχεται από μια θάλασσα, θάλασσα όνειρα.

Μου χάρισε απλόχερα, μια αίσθηση, ένα όραμα.
Θαρρώ πως ήλθε η ώρα, για τα δικά μου δώρα.

Πόλη γυναίκα, δεύτερη γέννα, δεύτερη μάνα,
στα τρελά μου πλάνα.
Αγάπες, στης πόλης τις άκρες.

Σ΄αυτή τη πόλη, στο μέσον, μέσον του τίποτα.
Έκανα όνειρα, όνειρα κι έζησα, θαύματα ανείπωτα.

Καράβια στο λιμάνι, στολίζουνε τις πύλες της.
Σ΄ένα αγνάντεμα που ομορφαίνει, τις άγιες νύχτες της.

Πόλη γυναίκα, δεύτερη γέννα, δεύτερη μάνα, στα τρελά μου πλάνα.
Αγάπες, στης πόλης τις άκρες.